ადრე მაღელვებდა ორშაბათის მოსვლა.
ახლა სულერთია, ისე სწრაფად გადის დღეები, გინდ ორშაბათი ყოფილა, გინდ კვირა, ერთი ოხერია...
სულ მგონია რო ვერაფერს ვასწრებ
სულ მენანება გასული დღე
სულ იმაზე ვფიქრობ, რა შემეძელო და არ გავაკეთე იმ დღეს
რა უბედურებაა, თუ გინდა ადექი და გააკეთე, წადი, მოდი, დაურეკე, ნახე, ელაპარაკე, გაუღიმე...
არ ჩაჯდე მანქანაში არა, ფეხით წადი, იქნებ რაიმე იდეა გაგიჩნდეს და სადმე გადაუხვიო, უჩიჩინებ საკუთარ თავს და ანგარიშმიუცემლად აჩერებ ტაქსის და მიდიხარ... მაინც სახლში მიდიხარ.
ეს რა ჭირი მჭირს:)
Monday, September 3, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment