Tuesday, January 29, 2008

რამდენი სიყვარული ჭირდება ადამიანს...
აუწონელი

Friday, January 25, 2008

ურსულა

ურსულა ჩემი ძაღლი იქნება, ოდესმე. ადრე ვფიქრობდი, ენცოს დავარქმევდი, მაგრამ ახლა ძალიან მინდა რო უსრულა ერქვას, ანუ დამაჩკა იქნება. ზუსტად ასეთი საყვარელი ლაბრადორი მეყოლება. ლამაზ საყელურს გავუკეთებ, მსუბუქად, რო არ ეტკინოს, სახელსაც წავაწერ ზედ.
ურსულა იქნება მხიარული და ჯანმრთელი ძაღლი:) ეცოდინება ჩემი ყველაზე საყვარელი რაღაცეები, ფიქრები, მაიმუნობები... და მოეწონება ეს ყველაფერი რათქმაუნდა:) ისეთი გადასარევი არსება იქნება, როგორიც ჩემს წარმოსახვაშია ბავშვობის დროინდელ უსაყვარლეს წიგნში აღწერილი არაჩვეულებრივი ძაღლი (ოღონდ ის სენბერნარი იყო) სახელად ბოცმანი:)
ხო მაგარი სახელია ურსულა? მოგეწონოთ რა:) ვგიჟდები ისე მომწონს, აი თქვით ხმამაღლა, ცოტა ინგლისური აქცენტით, ძაან მაგარია:)
ურსულა...
...იგუარანი
ეს ცხადია ესპანური აქცენტით უნდა თქვათ, ყველა შემთხვევაში გადასარევია
:)

Thursday, January 24, 2008

'Because I knowwwww...'

არიან ადამიანები, რომლებმაც ყველაფერი იციან, აი ყველაფერი.
მათ შეუძლიათ საშინელი, პრეტენზიული ტონით ამტკიცონ, რომ ეგრე კი არა კაცო, აი ასე უნდა ეს, სუფრაზე რო ჯდები ჯერ ცივი საუზმე (!) უნდა შეუკვეთო, მერე ნელ–ნელა ცხელები (!), აბა ვის გაუგია ჯერ ცხელი და მერე ცივი, მოიცა შენ არ იცი და მაცალე, მერე ისა, შქმერული (!), უიმე რანაირად მოიტანეს, არაფერი არ იციან ამ ოფიციანტებმა რა, გაწიე ხელი მე ჩავდგამ, აგერ ადგილია კაცო, მიწიე ეგ ფხალი.... ხო ასე. ახლა ნება მიბოძეთ (!!)... და მერე როგორც ტექსტშია.
მათ ზუსტად იციან გასული თვის მეორე ხუთშაბათს როგორი ამინდი იყო და რატო იყო ისეთი ამინდი
იციან, როგორ არ იციან, შეიძლება არ ამბობენ თორე ზუსტად იციან, რა და როგორ დაიგეგმა ნოემბერში, აი არეულობები რო იყო. აბა რა. რასაც ტელევიზორში (!) ამბობენ ყველაფერი რო ისე იყოს, ეეჰ. აგერ გეტყვი ძმაო რა და როგორ იყო, ისე კი არ გამიგო ეხლა... მარა გეუბნები რო ასეა (აქ მთავარია უბრიყვესი გამომეტყველება და ტონი, კიდე აუცილებელია ყველა, აბსოლუტურად მისთვის უცნობი ადამიანი, ტელევიზორშივე რო ხედავს ხოლმე, სახელებით მოიხსენიოს, ფამილარულად, შეთხზას რაღაც დეტალები მათი ცხოვრებიდან, რომლის შესახებაც მარტო თვითონ იცის და განევრცოს თემაზე).
მაგას კაცო შვილმა ისეთი რამე უყო, არ იცი?? ეეეჰ, რა და .... რაღაც ამბავი.
რაც მთავარია, ასეთ ადამიანებს აუდიტორია ჭირდებათ, ჰაერივით, და ვერ იტანენ, უყურადღებოდ რო ტოვებენ, შეუმჩნევლად, უუუ, მტრისას. ის არშემმჩნეველი ადამიანები კიდე ერთი 'მე ვიცი–ს' თემაზე შექმნილი მწარე თეორიების წყარო ხდებიან უმალ.
ახლა ვიხსენებ, მემგონი მომისმენია ასეთი თეორიები საკუთარ თავზე... ჰეჰ:))

მაინც რა საოცარი კონცენტრაციაა ჩემს ირგვლი ამ ყოვლისმცოდნე ადამიანების?! რა არი ამდენი მრავალპროფილიანი ექსპერტი კაცო, საიდან მოდიან...

ისეთი აღშფოთებული დავდივარ ამ ბოლო დროს, აღარ შემიძლია, ბუტყუნით, ბებერი კაცივით, ფეხით კენჭებს ვისვრი გაბრაზებული. რა უჟასია.

არა არა, აიპოდი მინდა, სასწრაფოდ

Wednesday, January 23, 2008

Grey's Anatomy- 17 Seconds

Katherine Heigl and Jeff Morgan.
Beautiful scene, beautiful performance, just perfect... real and touching and... very sad:(

Tuesday, January 22, 2008

ბოსი ბრუნდება

რას ვერჩი, ბუნჩულა კაცია, ჩემი მეგობარი ამბობს, ბაბუაჩემს გავსო:)))
მარა ბოსია რა.
წავიდე Welcome back პლაკატი გავუკრა...
hard copy flattering...:)

Friday, January 18, 2008

Let's break free, people, come on

ქარვასლაში ახალი წლის ფესტივალის დახურვაზე ვიყავი იმ დღეს. გარეთ და შიგნით დაახლოებით ერთნაირი ტემპერატურა იყო. რო ვიკითხე პალტო სად დავტოვო მეთქი, ქურქებში გახვეულმა ხალხმა ალმაცერად შემომხედა. პრინციპში მალევე მეთვითონ გადავიფიქრე, ისე ციოდა.
არადა მინდოდა გამეხადა, წვეულებაზე დათვივით გამოწყობილი რაღაც ვერ ვგრძნობდი თავს კარგად.
მერე ისეთი როკი დაუკრეს, როგორ შემოვიძარცვე პალტო არც მახსოვს:)
ფანტასტიკა
ფარფლებით დაიწყეს და ლედ ცეპელინით გააგრძელეს, ისეთი როკენროლური სითბო დატრიალდააა :) ჩემი ჩმორიკი თანმხლები (რას ვერჩი:)) ერთობოდა მარა სულ საათს დაჰყურებდა, ადგილზე ცმუკავდა და გლინტვეინით იჭყიპებოდა, ბოლოს, წადი მეთქი, მარტოკაც კარგად გავერთობი–თქო. მალე წავიდა, აუცილებელი პორცია ბოდიში დამიტოვა და წავიდა :)
ისე მინდოდა ცეკვა, უძალიანესად. ფიჰ...
რატო არ ცეკვავენ, რატო?? სცენა იყო მოწყობილი, წითელი ხალიჩით, ისე გემრიელად შეიძლებოდა გართობა, მარა ვერ... ვააააახ :)
რატო რატო? აი რატო არ გამოდის ვერ ვიგებ.
ერთი ლამაზი გოგო ასევე ლამაზად ცეკვავდა თავის მეგობარ ბიჭთან, უფრო სწორად ამ ბიჭის წინ, ლამაზად, საყვარლად, და ეს .... უიმმმ, უნდილი... რა ჭირთ რა?? რა გჭირთ?? :)

Friday, January 11, 2008

Meet Eliane Elias

არაჩვეულებრივი პიანისტი, სასიამოვნო ხმით და გარეგნობით :)
ბრაზილიელი, ესე იგი კარგი (ასე მსურს მე:))

უნდა არა ის

ერთი ფანჯრის წინ გადის ცხოვრება.
ჩემს ფანჯარას ცამეტი დანაყოფი აქვს. ცამეტი. ოფისის ფანჯარას რათქმაუნდა. აბა ასეთი უსახური ფანჯრები სახლებს არ აქვთ.
ფანჯარა თურქული წარმოშობის სიტყვაა.
ალბათ.

ზიხარ და ფიქრობ, სწორად მოიქეცი თუ არა. სწორად გააკეთე თუ არასწორად. და რა ჯანდაბაა მაინც ეს სწორად, ვინმემ თუ იცის ნეტა.

Through the shit.

ააარა, ასე არ შეიძლება. ასე ვინ აკეთებს. ასე კი არა ისე უნდა, ისე კი არა ასე უნდა.
დოჩანაშვილმა გაიხაროს, არ მომკლა ამდენმა უნდამ?!

რა ლამაზი ზამთარი გვაქვს:)

Wednesday, January 9, 2008

ეს ხო ქვეყანა არ არი.
ეს არი ვაგზალი
სოფლის კლუბი

Sunday, January 6, 2008

со мною вот что происходит...

ახლა 2007 არქივში ჩაიკეცება. როგორ მინდოდააა:) დიდად რატო მინდოდა არ ვიცი, მარა ისე, წამხედურულად ალბათ.
ყველაზე მეტად დრო რო გადის იმას ვერ ვიტან ცხოვრებაში და ყველაზე გადარეულივით მაინც ახალ წელს ველოდები. გაუცნობიერებელი აბსურდია. თან რა, ველოდები ველოდები ასკინკილით, მერე მოდის და რა... ვა, ახალი წელი?! ხარაშო... ი ვსო:)
არადა რო ველოდები მიყვარს, ოღონდ მარტო ახალ წელს, ისე არ მიყვარს ლოდინი, როგორც ასეთი:))

ახალ წელს გილოცავთ, მეგობრებო.
ძალიან ჩვეულებრივ ახალ წელს გილოცავთ.
და თქვენ გააარაჩვეულებრივეთ მერე:)