Monday, June 23, 2008

I'm over it:)

RRRRRRRRRRRRock'N'Roll:)))))))))

მეგობარს გული გადავუშალე და სულ აღარ მომეჩვენა, რომ რაღაც დავკარგე:)
ვინ თქვა, არ გაივლისო? მე ვამბობდი ასეთ სისულელეს? ალბათ მზემ თუ დამკრა თავში:))

გადავცურე, მე გადავცურე ზღვა :)
და აღარ მეშინია ამის თქმის:)
და თავისუფალი ვარ მაჯლაჯუნა აზრებისგან:)
და გულით ვიღიმი:)
და ვსუნთქავ:)

Monday, June 16, 2008

Thanks

I totally get it now.
No regrets, no surprises

Friday, June 13, 2008

I feel like a woman:)

დვორსკის ბლოგზე სტუმრობისას გამიჩნდა იდეა, დამეწერა კაცებზე, რომლებზეც ვგიჟდები:))

ხოო, გადავიფიქრე გამოქვეყნება:)
კაც–ები არა, მაგრამ ბენისიო დელ ტოროზე ისევ მომინდა ვთქვა, როგორ საშინლად მესიმპატიურება, ოდნავ წარბშეკრული, breathtaking გამოხედვით და მიხვრა–მოხვრით, სიგარეტის მოწევის OMG მანერით, არაჩვეულებრივი თამაშით ფილმებში... და თავისი თავზე და საერთოდ შეხედულებებზე ძაან უბრალო, გულახდილი, მომხიბლავი და ცოტა bad boy სტილში საუბრით, როგორც ესკვაირის იმ ინტერვიუშია, თუ რაც არის:)

Ooh, you adorable bastards:)))

Wednesday, June 11, 2008

Joe Pass | Manhã De Carnaval

ესეც...

Joe Pass

ჩემი უსაყვარლესი მუსიკოსი... განუმეორებელი ჯაზ–გიტარისტი.

დილა

ვაა, რა კარგ რამეებზე გვილაპარაკია... :)
გასული წლის ნოემბრიდან დღემდე... არ წამიშლია თურმე, გამიხარდა
ისევ გავშტერდი.

Heidi Klum

ძალიან მომწონს ჰაიდი:)

Monday, June 9, 2008

მგონი ასეა, თუ სწორად მახსოვს...

'მეგობარს გული გადავუშალე
და მომეჩვენა, რაღაც დავკარგე.
მყისვე დავტოვე მისი ოთახი...'

ისიკავა ტაკუბოკუ


და მგონი მართლა ასეა საერთოდაც

ჰმ...

:)




Thursday, June 5, 2008

აააიი, იმ არკამდე სანამ მივიდოდი...:)

წესით დათვლილი უნდა მქონდეს უკვე, რამდენი ნაბიჯია ბამბის რიგი... ჩემი თავის გამკვირვებია, როგორც ჩემი მეგობარი ამბობს, არითმომანიით შეპყრობილ ადამიანს როგორ გამომრჩა ამის დათვლა:))
დღეს ვიდექი და ვუყურებდი. მიყვარს ეს მორკალული თეთრი შენობა, აღმოვაჩინე, რომ ძალიან მიყვარს სინამდვილეში ადგილი, სადაც დღეში 9 საათს ვატარებ და სულ ვბუზღუნებ, ვერ ვიტან–მეთქი, იმიტომ, რომ სამსახური ქვია.
იმდენი მზე იყო დღეს მომწყვდეული ამ პატარა ქუჩაზე, ვერ ეტეოდა:)
მერე რა, რომ შიგნით ცუდად განათებული ოთახი მელოდება ცოტა მოსაწყენი, გაუგებარი ფერის გარემოთი, ხო ვიცი, რომ ორ ნაბიჯზე, აი დერეფანს გაივლი თუ არა (ძალიან ლამაზ დერეფანს:)), გარეთ მზეა, მოკირწყლული ქუჩა, კაფეები და ნაცნობი, მომღიმარი ოფიციანტები, მუდამ მოცლილი და კაფეში მჯდომარე ხალხი, (რომელიც სულ არ მელოდება კაცო:)) უბრალოდ იმათი სულ მშურს:)))
სახლში მგონია თავი, ჩემს ქუჩაზე... რა კაია:) მშვენიერი დღე იყო დღეს:)

Monday, June 2, 2008

Whatever it feels like for you...


ისეთი მშვენიერი დილა იყო დღეს, გული შემეკუმშა... თბილი, საოცარი სუნით ჰაერში, რაღაცნაირი დუნე რიტმით, ახლადგაღებული მაღაზიებით, ფანჯრებიდან წყვეტილად მომავალი მუსიკით, დილის მუსიკით... და ის იშვიათი შემთხვევა იყო, როცა არ მეჩქარებოდა და თავპირისმტვრევით არ გავრბოდი...

აუუ, როგორ მომინდა სამსახურში წასასვლელი არ ვყოფილიყავი და უბრალოდ ცოტა ხანი მეცქირა ამ სიმშვიდისთვის, სანამ გაგრძელდებოდა... მეჯავრება ეს სამსახური რა, ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ რობოტი ვარ... :(
Nooo you don't knowww meee...
არი ასეთი მშვენიერი სიმღერა, ბატონი რეი მღერის თავისებურად საყვარლად...

ჰმ. სიმღერა...