არა რა ზღვა, არ დაიჯეროთ.... თვალით არ მინახავს შარშანდელს აქეთ
სამაგიეროდ ბავშვის დევნაში დავხელოვნდი :)) ვიცი, როგორ უნდა აბოლო წლინახევრის ბავშვი რო დედა მალე მოვა და თუ ერთ კოვზაც შეჭამს, ატაში წაიყვან, ფხუკ:))
არა ძაან კარგი იყო ორი კვირა სახლში...
დიდი ხნის უნახავი უსაყვარლესი ადამიანები, პატარა ადამიანიკო, ჩემი სანდრინიო, ისე შევეჩვიე... ძაან გამიჭირდება მის გარეშე... ასეა, შეეჩვევი რაღაც ძალიან კარგს და მერე უნდა დაშორდე ისევ...ფიჰ
დილას სანდრიკოს გაღიმებული ციმციმა თვალები და ჩურჩული – ქექააა :) ფანტასტიურია, გული გითბება, გგონია რო ყველაფერს შეძლებ და გააკეთებ ამ პატარა არსებისთვის...
სამსახური რა .... მოვედი და hey, Keti, where've u been? u know I looked at that cash request, the last figure has to be...blah-blah... რა თბილი მოკითხვაა არა?:) უიმმ, ვინ არიან ეს პინგვინები?!
რაღაც მოწყენილი ვარ, ძაან...
მერე დავწერ
მოკლედ მოვედი რა...
Monday, August 27, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
welcome back. mixaria, rom daisvene da mixaria, rom dabrundi:-)
:)))
Thanks, darling:)
ვგიჟდები შენზე:)
:-):-):-)
Post a Comment