Emotionally magnificant

სინამდვილეში როგორი მარტივია იცი?
აი ეს იმან–მითხრა–დაიტანჯებით–უაზრობა–იქნება–როდის–რამეს–თავს–მოაბამენ–აუ–ლუდი–იქ–არაა–დამჯდარი–ხო–არ–მოუსმენ–ზვუკს–ვერ–გაასწორებენ–შპანა–ნერვებს–მოგიშლის... არი უიმმმმმმ, მარაზმის პიკი, პიკი.

თუ გინდა მუსიკის მოსმენა, წადი, თუ არ გინდა, უაზრობების მიკიბმოკიბვას მოეშვი და ორასმეშვიდეათასედ მოიწყვე იგივე შაბათ–კვირა საკუთარ ოთახში, ლიტრობით ლუდით და ცხოვრებაზე გაბრაზებულობით.

WTF??

დაყრუებული დავბრუნდი და უხმო, მაგრამ ფანტასტიური იყო :)
Led Zeppelin Tribute, რკინიგზელთა სახლში, მინგრეულ–მონგრეულში ჩატარდა. ნუ რამდენიმე თავიანთი 'ვეშის' (როგორც Pi Light–ის სოლისტკამ თქვა:)) სულ ჰიტები შეასრულეს. გადასარევი.
და რა ხმები ქონდათ ამ გოგოებს, შევიშალე! Blues Factory–ის ანა–მარია იყო მგონი, თუ სწორად გავიგონე, ისე იმღერა whole lotta love რო არანაირი ემოცია არ მეყო აღფრთოვანების გამოსახატად:) და baby, I'm gonna leave you კიდე, ნუ... ან–ბილივებლ რაა:)

და სალაღიშვილმა თავის დრამი აბზრიალააა
და გიტარამ კიდე ერთხელ პირველი ადგილი აიღო ჩემ გულში
და ეს String, რომლის გამოსვლასაც ძაან ველოდი, იმიტო რო ერთხელ ქარვასლაში მოვუსმინე და აღვფრთოვანდი, დღეს რბილად რო ვთქვათ, დებილივით გამოვიდა. რაღაცა ეზარებოდა თუ მოუმზადებელი იყო თუ უბრალოდ დაბოლილი ვერ გავიგე, მარა როგორც გამობლაყუნდა ისევე გაბლაყუნდა რავი.
ბოლომ, L.O.D.–მ ძაან გააპანკა.

აუ რა მაგარია ლაივის ნახვა და მოსმენა, გადარეული ვარ.