მაქვს ხოლმე განწყობა სახელად Via Margutta 51
და კიდე Dunder Mifflin, this is Pam
რარაცნაირი სიმშვიდის და ღიმილის და მზის და სიყვარულის და ჩვეულებრივობის... შემოდგომის სუნის, თბილი და ყვითელი სურნელის.
განსაკუთრებით ძნელია ასეთ დროს ოფისსში ჯდომა. პირდაპირ მკლავს.
ისევ დავკარგე რეალობის შეგძნება, დროდადრო ვკარგავ ხოლმე, დამაქვს აქეთ–იქით და სად მივაჩერჩეტებ ხოლმე ვეღარ ვიხსენებ
არადა რამდენი საქმე მაქვს...
საქმე შემოდგომის სუნით რო კეთდებოდეს, იფ
Friday, October 10, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
"საქმე შემოდგომის სუნით რო კეთდებოდეს"
აუ აბა...
სადაა, თორემ კი.
Post a Comment