მაინც ვინ და რამდენი არიან ეს ჯექსონები რო?

ჯექსონების ოჯახის ნივთების აუქციონი იმართებაო, დღეს დილით მოვისმინე ერთ–ერთ საოცარ დილის გადაცემაში. მერე პატარა ჯექსონი აჩვენეს (მაიკლი), ჩვეულებრივი შავკანიანი ბავშვი ყოფილა საწყალი ადრე...

ნეტა რა გაიყიდება აუქციონზე?

ჯექსონი ნაქონი ცხვირი?

თუ ჯექსონის ნაქონი პოპულარობა?

შხაპუნა წვიმაც მინდოდა დღეს, მაგრამ ...:)

შოპენს უკრავენ...

და ჯაზს

შენობის ადმინისტრაციამ გადაწყვიტა, ცოტა გაახალისოს გარემო, ფოეიში პატარა გალერეა მოაწყო და კედლის დინამიკებით ლამაზ მუსიკას გვასმენინებს. ძალიან მსიამოვნებს.

დღეს რაღაც მშვიდი დღეა, საქმე – ადამიანურად ცოტა, ბოსი – გასული...

ფიქრისთვის, ჩემი საყვარელი საქმიანობისთვის, იდეალური გარემო

ძაან დავიჩემებ ხოლმე, არ ვოცნებობ, მხოლოდ ვფიქრობ მეთქი, მაგრამ ოცნების ელემენტები მაინც არის ყველა ფიქრში... არადა რაღა დროს ოცნებაა ჩემს ასაკში:))

ჩემი ჯაზ–კლუბი მინდა მქონდეს... ცხადია ოცნებაა, აბა ფიქრია ახლა ეს?:)

ადამიანები თავიანთი ნებით არ უსმენდნენ რადიო არ დაიდარდოს, ესეც ოცნებაა

ყოველ კუთხეში დაბეჩავებული მათხოვრის უბედურ თვალებს არ ვხედავდე, ესეც...

სიკვდილი არ იყოს ასეთი საშინელი რამ, ესეც.

დღეს ჩემი უსაყვარლესი ერთი ორი ადამიანი მაინც მანახა და მომაფერებინა – ნუ ამაზე ვფიქრობ:)

Tanzania at Miss Universe 2007

საოცრად საინტერესო გარეგნობა აქვს:)

ისე იაპონელმა გაიმარჯვა, შესამჩნევად ელამი, კეკლუცი გოგოშკაა.

დანარჩენები – ეს იყო სრული კატასტროფა... მსუბუქად რო ვთქვათ, ასაკოვანი და თმაშეღებილი ქალების პარადი.

საქართველოსაც წარმოადგენდა ვიღაც

Closer view:)

Sad, isn't it?

გულსგარე, უსულგულოდ ნათქვამი ყველა სიტყვა და ასე გაკეთებული ყველა საქმე ბითურობაა და მეტი არაფერი...
მთქმელმაც და ადრესატმაც ერთნაირად იციან, რომ ასეა და მაინც ასე იქცევიან, ერთი ამბობს, მეორე ისმენს...
ვის სჭირდება ასეთი ურთიერთობა, არ მესმის, მაგრამ გვერდის ავლაც ყოველთვის არ გამოდის

ასეა...

გულღიად და ადამიანურად თუ არ გამოდის, გულწრფელობის პატარა მარცვალი მაინც იყოს ყველაფერში, რასაც ვაკეთებთ და ვამბობთ... კარგი იქნებოდა, ღმერთმანი

მაზდას არ უყურებ შენ?!:)

ძაან უმუშავიათ, ძაან:))

არადა...ნუ...

ძაან მღლის ემოციები...

საკუთარზე რო არაფერი ვთქვა, სხვისიც, გადამეტებული, დაუსრულებელი, თან მაქსიმალურ მონაწილეობას რო ითხოვს ისეთი... უიმმ:))

მართლა??
რას ლაპარაკობ!
არ არსებობს!
აუ მეეეც, აი ზუსტად ეგრე ვარ
ძაან მაგარი ხარ, აი ძაან
სურათები?? აუ ხო ძაან მაინტერესებს, თან ამიხსენი ვინ ვინაა (!!)

არა რა, პირველ ემოციაზე მენდეთ, არაა საჭირო გადამოწმება, ასჯერ მოყოლა, მოთხოვნა, რო ყურებამდე გაღიმებულმა და თვალებდაქაჩულმა გამოვხატო სახელდახელო აღფრთოვანება... არ შემიძლია რა...

ცოტაც მუსიკა...

კარგი მუსიკა :)

Keith Jarrett Trio – The Wrong Blues

Keith Jarrett - Blackberry Winter ჩემი მაღვიძარას მელოდია, გიჟი მაღვიძარებისგან განსხვავებით შოკს არ იწვევს და ადამიანურად მაღვიძებს, სცადეთ :)

ყველგან პაჭო?!:)))

ასე ვაკეთებდი გუგლის ექაუნთს:))
დვორსკ, word verification–ს დააკვირდი:)))))

ნეტა მანდილი მართლა თუ შვებოდა რამეს ადრე, თეთრი..

ღმერთო, როგორ ვერ ვიტან დაძაბულობას, ჩხუბს, ყვირილს... ამ დილას ისეთს შევესწარი, მაკანკალებს...

როგორ ცხოვრობენ ასე, არ მესმის. ცოფებს ყრიან, დაიცლებიან და კმაყოფილები არიან მერე, უიმმმ, სად შემიძლია

არა ბატონო, მიბოძეთ ცოტაოდენი საქმე, რომლის კეთებაც შემიძლია, სიმშვიდე და თავისუფლება და ჩემი თავი გენაცვალოთ :)

ტოტო ტო?!

ისტერნ პრომოუშენმა გადაწყვიტა ჯაზისგან ცოტა ხნით დაგვასვენოს და იზი ლისნინგზე გადაგვიყვანოს– დღეს ქართველებს დამოუკიდებლობის დღეს მიულოცავს ტოტო კუტუნიო თავისი კონცოთი ქუჩაში, ყველასთვის ხელმისაწვდომი და ქართული ფორმით, ფიცრის სცენაზე ... ტოტოს სტატუსის მითითება არ სჭირდება, ტოტო ტოტოა, ძაან გავს ქართველს და საერთოდაც, ჩემ ბავშვობაში ჭორი დადიოდა ქართველი ყავს დედაო კაცოო, გრძელიშვილის ქალიო:))

და რატო ტოტო? რა შუაშია საერთოდ დღეს? ეტყობა გავლით იყო სადმე კავკასიის რეგიონში (!), ისე საეჭვოდ მალე მიფრინავს, უეჭველად ასე იქნება... ჰოდა შემოიარა რა, ასეთ ამბავს კი არ ელოდა, თორე შორტებით არ წამოვიდოდა, შარვალს მაინც ჩაიცვამდა და ცოტა სოლიდურად გამოჩნდებოდა ხალხში, მის ასაკში სოლიდურობა ძაან კსტაწი იქნებოდა:))

არა ტოტოს არაფერს ვერჩი, ბავშვობაში ვეცემოდი ისე მიყვარდა, ფირფიტები მქონდა გარეკანზე ცოტა მკაცრგამომეტყველებიანი, შავთმიანი სიმპატიური კაცის გამოსახულებით, რომელიც გარეგნობის ძალიან შესაბამისი, ოდნავ ხრინწიანი ხმით მღეროდა მელოდიურ სიმღერებს, ბავშვის ყურს რო სასიამოვნოდ და ადვილად ხვდებოდა ისეთს... ვმღეროდი კიდეც, მაშინ ლაშატე მიკანტარეს და აჯესკო ჯუსეის (ეგრე მესმოდა, რა ვქნა. ეს სტივი უანდერიც აქცენტით მღეროდა მაშინ:)))) ერთნაირი თავდავიწყებით:)
დედა როგორ დაბერებულა დონ ტოტო, რა ვნახე ეს...და თმა? საერთოდ აღარ აქვს ის თმა, უფრო სწორად ვარცხნილობა, კაცზე და ქალზე ერთნაირად რო გამოიყურება და "იტალიანკა" რო ქვია, ლოლ. არა კი არ გასცვენია, გადაპარსული აქვს მგონი, თმის ადგილას თეთრი ქუდი აქვს ახლა და მკაცრ გამომეტყველებას უხეირო მუქი სათვალე უფარავს
ჰმ, სონო ლ'იტალიანო...
ახლა ჩვენთვის წაიმღერა სონო ჯორჯიანო თუ რაღაც, ჯერ სადა ვართ, სულიკოს რო იმღერებს იტალიური აქცენტით მერე იქნება ცრემლი თვალში...
რა კაცია?! :)

პარასკევი, დაბადება...

დაბადება, ტოჟე მნე:))

დაწყება ყოველთვის მარტივად ჯობია, ოფიციოზის გარეშე

ჩემი ბლოგი :)

მშვენიერი სათქმელი და მოსასმენია...
ამოჩემებული, საყვარელი გამოთქმები მაქვს – ჩემი სახლი, მე და შენ...დაემატა ჩემი ბლოგი.

ჟურნალისტები არ მოსულან გახსნაზე, შევეცადე არ გამეხმაურებინა, სად შემიძლია ეს ინტერვიუები, მიღებები, პრესკონფერენციები... (ფხუკ:))

ტააკ ტაკ ტაკ, ლამაზ ფოტოებზე უნდა ვიზრუნო, ბარხატის ფარდები, ისა ესა... ათასი რამეა.
მთავარია ძალიან მალე არ თქვათ, არადა რა კარგად დაიწყო ამ გოგომო

:)

well, well, well...

რაღაცა ჩაფიქრებული შერლოკ ჰოლმსივით სათაური მომივიდა...
ჰმ... აბსოლუტური ჰარიფი კი ვარ და ვნახოთ რა გამოვა ამ საქმიდან :)