ზაფხული ეტა შტო? :)

სიყვარული უპირობო და უკანმოუხედავი ვიცი მე. ასეთის მწამს. ამაღელვებელი როა, გულისგადამქანებელი, მაგრამ ამავე დროს ისეთი დინჯი და მშვიდი, რო ზუსტად იცი, არსად წავა, არ გაგივლის. თვალგაშტერებულს უნებლიედ რო გაგაღიმებს. რაც გინდა და ვინც გინდა გიყვარდეს. თუ ასე ხარ, ესე იგი ნამდვილია.
დედავატირე არანამდვილის. ხიმია სიყვარულის.

სიყვარულივით

ხევსურული სიგრილე მინდა. ფეხქვეშ მიწა და ბალახი მინდა. დაღლილობისაგან ფეხების კანკალი, მერე შემობრუნება და სულისშემკვრელი მთებისკენ გახედვა მინდა. უამრავ ხალხთან ერთად რო ხარ, მარა მარტო ხარ იქაურობასთან პირისპირ, ასე მგონია მე. მიყვარს ეს მარტო მე და შენ–ობის შეგრძნება. მთებს ვუღიმოდი მე. რად უნდა მთას ჩემი ღიმილი, მარა მიმიღო:) გაშალა მდინარეებით გაწუწული გულ–მკერდი და ჩამიხუტა, ჰარიფი და სირისტიანი მნახველი:))

უფსკურლისპირა ასკინკილა და გულის გადაქანება, სიყვარულივით:)
დედა, რა იყო ეს...
არადა მეასედი მინახავს თურმე კიდე სანახავიდან...
რა უნახავი ვყოფილვარ:))