რა თბილი ხელი ჰქონდაო იმ გოგოს.
რატომღაც ეს არი ერთადერთი ფრაზა კუკარაჩადან, ცოტა რო გულს მომილბობს ხოლმე ინგაზე. არ მიყვარს ეს პერსონაჟი. არასდროს არ მიყვარდა რაღაც.
აი ეს ფრაზა მიყვარს თავის მოტანილი განწყობიანად, გულის მომლბობი ინგაზე.
ადამიანებზე გულის მობრუნება მიყვარს საერთოდ.
რაღაცნაირი დღე იყო დღეს. ჩემი ფორუმელი მეგობრები გაიგებდნენ, ამას როგორც ვამბობ:)
რარაცნაირი:)
ჰოდა აი ასეთი რარაცნაირი დღეები მომენატრა. ჩვენი ფორუმი და ლაზღანდარობა მომენატრა. ისე მომენატრა, როგორც ძალიან საყვარელი რამეები მენატრება ხოლმე ბავშვობიდან. რაც აღარასოდეს გვექნება, ის მენატრება. რა უღონო გრძნობაა, უმწეო და თავჩაქინდრული.
თუმცა ეს დღე ორშაბათს არ გავდა. რაღაცნაირი თექვსმეტი წლის გოგოსავით დღე იყო:)
კეკლუცი, მალინისფერი და თბილხელებიანი:)
ღიმილიანი, დაუძაბავი, გაოცებულმზერიანი:)
მამა კიდე ძალიან ბევრჯერ იქნება ბედნიერი, როცა ჩემთვის დაანთებს ბუხარს. ხო რა. იყოს რა. ძალიან ბევრჯერ...
Tuesday, January 12, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
რარაცნაირი
:)
:)
შემოგევლე:)
"თექვსმეტი წლის გოგოსავით დღე" :)
მეც მომენატრა ფორუმი :)
auuu, keeet, ametira rag(r)acnairad :-) mec momenatra lazgandaroba tkventan ertad. zaan
Post a Comment