ათასჯერ დავიწყე ეს პოსტი და ათასჯერვე წავშალე...
რა მჭირს
თუ არ მინდა საკუთარ განცდებზე წერა, რა მრჯის ერთი...
მარა თან რო მინდა და თან თავს ვარიდებ იმიტო ვმუშაობ დღეს წამშლელად, ფიჰ...
რაღაცას ვებღაუჭები მთელი შერჩენილი რომანტიულობის გამოსაკვებად და რას მეც არ ვიცი. რაღაც აბსტრაქტულს, ძალიან რომ მინდა, ისეთს.
რაღაც პერიოდი საერთოდ დავიცალე სენტიმენტებისგან, ეს კარგი იყო, ზედმეტი მოვიშორე, ხელს მიშლიდა. მარა ახლა რაღაც ისევ წამოიწია ამ ყველაფერმა. თუმცა ეს ის არ არის, რაც იყო. აღარ მაღიზიანებს, ეს რაღაც დადინჯებული, მშვიდი, ზომიერი სენტიმენტებია, გამართლება რო მოეძებნება ისეთი.
და მოლოდინი??
რაღაც კარგის:)
მშვენიერია
Wednesday, June 13, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
ცოტა უნდა განაგლდე და მიუშვა რაც გადარდებს და არ გადარდებს ყველაფერი. აი აიღე მაგალითი დვორსკისგან თუნდაც..
lol პაჭო, PEACE ;d
უნდა??:))
ბოლო ფრაზაზე თეთრი დროშა ფრიალებს :))))
ჰოკი, PEACE :)))))
wakitxuli gaqvs eg wigni?
me dges viyide inglisurad da unda wavikitxo. . .
არა, წიგნი არ წამიკითხავს, ფილმი მაქვს ნანახი, დიდი არაფერი...
Post a Comment