არ შემიძლია ოთხმოციანი წლების სასწაულებრივი მოდა, ტანსაცმლიან–თმის ვარცხნილობიან–მაკიაჟიანად და საბრინასებრთა ოჯახის პოპმუსიკიანად.
ელტონ ჯონი თავისი გადატყავებამდე გაპარსული მრგვალი პირისახით და მუსიკით.
ეტალონის წამყვანი თავის... უიმმმმ ყველაფრიანად.
თბილისი ლაივის გაუგებარი სიუჟეტები რომელიღაც ქალაქიდან, სადღაც სხვა პლანეტაზე, და იქვე ამ ქალაქში გადაღებული სიუჟეტები ქუჩებში მოსიარულე დაძაბულსახიანი ნამდვილი ხალხით.
არ შემიძლია ამდენი ბოგანოს არსებობა ამ ქვეყანაში, შვილებს, მშობლებს და ორსულ შეყვარებულბს რო ხოცავენ და ამ ყველაფერს სიღარიბით ან რამე უფრო საზიზღარი, ბნელი მიზეზებით ამართლებენ!
ნეტა მარტო პირველი ორით შემოვფარგლულიყავი...
Monday, February 21, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)
