Sunday, December 30, 2007

Too good, but true...:) this time it's true:)

არის ფანტასტიური დღეები, მშვენიერი, გადასარევი... ცოტა, მაგრამ არის :)
გუშინ ასეთი დღე მქონდა. ასე კარგად თავი იმდენი ხანია აღარ მიგრძვნია...
ჩემები
ჩემები
ჩემები :)
ძველი, შეჩვეული, თბილი ურთიერთობები
მეგობრები
ჩერეზ მეგობრები:)

ვიცეკვე დავარდნამდე :) სასაცილოდ, მაგრამ ძალიან გემრიელად:))
ვიცინე გულიანად, როგორც მიყვარს.

ჩემი ძალიან საყვარელი მეგობარი ყველაზე ელეგანტურ მამაკაცად დაასახელეს, ამაზეც ძალიან ბევრი ვიცინეთ, პირადად მე ძაან გამიხარდა და მესიამოვნა, მემგონი თვითონ დათაზე მეტადაც:)) ჩემი და 55 სხვა ადამიანის აზრი ერთმანეთს დაემთხვა და იმიტომ, ხო მაგარია:))
მოვინდომეთ და გავახანგრძლივეთ ეს მშვენიერი შეხვედრა, დილის სამამდე:) არა ნუ ფანტასტიური დღე იყო:)
დღეს მთელი დღე გაღიმებული დავდივარ.
მინდა ეს განწყობა სულ გამყვეს, აი სულ:)

მიყვარს ჩემი მეგობრები. იმიტომ რომ ყველაზე კარგები არიან. და იმიტომ, რომ მათთან ყველაზე კარგად ვარ, ის ვარ, რაც ვარ, და მათ ეს მოსწონთ:)

არაჩვეულებრივია...:)

Wednesday, December 26, 2007

:)


ტოტალურ მარაზმში ვცხოვრობთ.
პოლიტიკა რა ჭირიცაა ყველამ იცის, ყველგან ასეა, ერთმანეთის ჭამა დანა–ჩანგლით, უბინძურესი თამაში... ამაზე აღარ მინდა ფიქრი, ცუდად ვარ უკვე. ჯანდაბამდე გზა ქონიათ.
მარა თანმდევი რაღაცეები? ეს საარჩევნო ისტერიკა და გაბოროტებული, გონებადახშული რეკლამები? ეს უგემოვნობის აპოთეოზი?

ვინაა ეს ხალხი???

აღარ შემიძილია ნუ...

Tuesday, December 18, 2007

სურათიც მქონდა სადღაც...

როგორ მოცოცავს წყლის წვეთი სველ შუშაზე, არა? რაღაცნაირად ფრთხილად მარა თან სხვა შანსი რო არ აქვს, მაინც ბრმად, თავდაყირა და სწრაფად... მიუხვევს–მოუხვევს, გზად დახვედრილ რომელიმე წვეთს ჩაეხუტება უცებ და უფრო სწრაფად დაექანება რო საბოლოოდ სადღაც მიენთხეს ბოლოში:)
მარა ყველა წვეთს არ იერთებს, არჩევს... ოღონდ ბრმად.

ჰოდა აბა თვალები რისთვის მაქვს მე? უშანსო წვეთივით რო მივექანები სადღაც და მივედ–მოვედები:)

Tuesday, December 11, 2007

ალუბლიკო:)

იყო ასეთი პერსონაჟი ჩიპოლინოს თავგადასავალში, ვგიჟდებოდი ისე მიყვარდა და მეცოდებოდა:)

– რა ამბავია ამდენი წიგნი, ალუბლიკო, ისე იმეცადინე, უწიგნოდ!
:))))))))

გავს სანდრიკო ალუბლიკოს, პროსტა ყუნწი არ აქვს:)

Monday, December 10, 2007

მერე დავარქმევ რამეს...

ლოგინი
ბლოგინი
ინტერნეტში ბოგინი
წერად წოდებული სასიამოვნო ბოდვა ტემპერამენტიანი მუსიკის თანხლებით...
მშვენიერია.
დეპერსონალიზაცია და დერეალიზაცია თუ იცით თქვენ რა არი?
მეც ვიცი. ძაან გლახა მოსასმენია საკუთარი მისამართით ჰაჰა, whatever…

მარკესმა ჩამითრია დღეს–მეთქი, მეგობრებს ვეუბნებოდი. რა ორიათშაურად ლაპარაკობს ეს გადასარევი ადამიანი სიკვდილზე, გვამებზე... მარტივად, მშრალად, ნატურალისტურად, სასტიკადაც კი... საოცარი კაცი. ფანტაზიორი და საშინლად რეალისტი. დაუსრულებელი ამბები, დასრულებული და თავიდან დაწყებული, ამბები დაბადებამდე და სიკვდილის შემდეგ, ამბები ველურ ვნებაზე და ამბები სიყვარულზე, რომელიც არ არსებობს ვნების გარეშე მარკესთან, რასაც ისე ცხადად გრძნობ, როგორც შეიძლება რეალურად ვერ შეძლო. ვგიჟდები ამ ადამიანზე.

ეს პოსტი წესით ‘დიდი ადამიანების’ სერიაში უნდა შესულიყო. მარა სხვანაირად დავიწყე და ეგრევე დავტოვებ.

მემგონი ასეც მირჩევნია. გამოკვეთილი პათეტიკის გარეშე, თითქოს ჩვეულებრივად ვთქვა ორიოდე სიტყვა ამ არაჩვეულებრივ კაცზე, რაღაცნაირი სიმშვიდით, ისე, როგორც მე აღვიქვამ მარკესს.

Under my skin…

Friday, December 7, 2007

ყვავილი მიხმება მგონი...
პალმას გავს, არ ვიცი ხეირიანად რა ქვია. წარმოუდგენლად არ შემიძლია ყვავილების მოვლა. რა ვქნა. ხელოვნური უნდა მეყიდა. რა აუცილებელია ოფისის გასალამაზებლად ცოცხალი ჯუნგლები ვერ გამიგია.
ჰაჰა, ნოდარ დუმბაძეს რო მოყავს დამაფიქრებელი მსგავსების მაგალითები ინგლისურ და ქართულ ენებს შორის, ის გამახსენდა ახლა:))
ჯანგლ – ჯანგალი ტყე:)))

ჰოდა, რა ჯანგალი, მივედ–მოვედები ეხლა. რაღაც მნიშვნელოვანის დაწერა მინდა და ვერ ვახერხებ.

კაი, არაა საჭირო. კი არ უნდა დავწერო, უნდა ვთქვა ალბათ უფრო, ან ვუთხრა, ან გავაკეთო... ჰმ.

Yes, I mess it up, that's what I do with my life, which sucks.

LOL

Wednesday, December 5, 2007

The Office - Jim and Pam

ABSOLUTELY CHARMING...
OMG...

Jamie Cullum – High and Dry

რეიდიოჰედის ფანტასტიური სიმღერის გაჯაზებული ვერსია. უნიჭიერესი ჯეიმი ქალამი და მისი ბენდი:)

Tuesday, December 4, 2007

Dunder Mifflin, this is Pam... hold please...

რა უცნაურია... მემგონი ყველაზე ხშირად თავს იმას ვეკითხები, მინდა თუ არა სინამდვილეში ის, რაც მგონია რო მინდა ხოლმე, ძაან ბევრ დროს რო ვუთმობ იმ რაღაცის ნდომას :)

What the hell...

არა ნუ ძაან დავკარგე რეალობის შეგრძნება, სადღაც დამივარდა და აიღეს ეტყობა და გაინაწილა ირგვლივ ხალხმა, იმიტო რო ახლა ყველას აქვს ჩემს გარდა :) რამხელა ყოფილა...